دارم مناظره ها رو نگاه میکنم. نه اینکه برام مهم باشه، خنده دار هم نیست حتی، ولی خوب فضولیم در این زمینه ها خیلی قابل مهار نیست متاسفانه.
یاد چهار(!) سال پیش افتادم باز. نشسته بودم مناظره ها رو توی یوتیوب نگاه میکردم و شراب میخوردم نم نمک. فکرم مشغول بود و صرفا برای رفع استرس داشتم نگاشون میکردم. صاحبخونه رفته بود یه کشور دیگه مصاحبه کاری و قرار بود اون شب برگرده، من هم با کمال پررویی در نبودش خودم رو دعوت کرده بودم خونه ش. خوابیده بودم که اومد. پرسیدم چطور بود؟ گفت خوب نبود، حرفم شد باهاشون. حالا بخوابیم، فردا تعریف میکنم. یه کم خیالم راحت شد. اونجا بود، همین کافی بود...
پ.ن. تازه خوب نبود و به اون سرعت گرفتنش!
پ.ن.2. الان استرس خاصی ندارم. خیلی چیزی برام فرقی نداره. اصلا نمیدونم چرا دارم این مزخرفات رو نگاه میکنم. شاید چون باید درس بخونم.