تورنتو دهات بزرگیست که ادای شهر رو درمیاره. با یک سیستم حمل و نقل عمومی دوزاری، محله هایی دور از هم، پارکینگهای گرون و ماشین و بیمه گرونتر. فرودگاهی که سرویس نداره و هزینه تاکسیش معادل نیمی از هزینه بلیتت میشه. به زودی هم در یکی از دورترین حومه هاش ساکن میشم و ایزوله تر. دیگه از همین اتوبوس و متروی اینجا هم خبری نیست. یه قطار بین شهری داره برای اومدن به تورنتو که اونم آخرش سر درنیاوردم ایستگاهاش کجا هست اصلا و سرویسهاش چطوره.
چقدر این شهر رو و این زندگی زنده ذلیلیش رو دوست ندارم اصلا.
No comments:
Post a Comment