3193. جاتون خالی، خعلی خوش گذشت

من امروز یک چیز جدید درمورد خودم کشف کردم. من بوکس دوست دارم!

بچه ها میخواستن wii بازی کنن ( از همین آتاری جدیدها، تو مایه های پلی استیشن و اینا. از نظر من همشون یه چیز هستن !)
خلاصه منم تصمیم گرفتم امتحان کنم. بدمینتون و تنیسش رو زیاد دوست نداشتم، ولی بوکسش خداااااا بود. همه با دهن باز داشتن من رو نگاه میکردن که با چه جدیتی بازی میکردم و مشت میزدم و عرق میریختم! بیشترشون رو همون راند اول ناک اوت کردم که خیلی چسبید (خودم بیشتر از بقیه تعجب کردم بودم که چقدر داشتم لذت میبردم از این کار) بیست دقیقه بازی کردم، به اندازه یک ساعت پیاده روی کالری سوزوندم و عضلاتم درگیر شد! حیف که باید میومدیم خونه دیگه، وگرنه ادامه میدادم ببینم تا مرحله چند میتونم برم. سیوش کردیم برای دفعه بعد.
خلاصه که گویا در پس این موجود نازک نارنجی، یک بوکسور بالقوه نهفته ست. خودمم تازه باهاش آشنا شدم!

پ.ن. بعد از علاقه مفرط به بازی  angry birds ، حالا چشمم به بوکس روشن شده. احتمالا این نشونه هیجانات و تمایلات خرابکارانه ست که همیشه تحت تاثیر روحیه محافظه کار اکتسابی، سرکوب شده.