وقتی ساعت 6 صبح خسته وجنازه وار میام خونه، یه حس کوفتگیِ خوبی دارم
احساس زحمتکش بودن و تلاش برای معاش بهم دست میده! گاهی حتی درحد رضایت ازخود (نیم ساعت بیشتر طول نمیکشه این یکی)
خلاصه که در خودآزاری دارم به خودکفایی میرسم.
پ.ن. یه لایه دیگه به این پوشش پنجره اضافه کردم (یه چیزی مثل کاغذ دیواریه ولی پلاستیکی). دیگه خورشید بیاد پشت پنجره اردو بزنه هم من میتونم تخت بخوابم.
من که دیگه شبها خوابم نمیبره، اقلا برم سرکار پول دربیارم! میخوام برم سفر، خرج داره
No comments:
Post a Comment