الان تقریبا سه ساعته که توی فرودگاهم و خوشبختانه برخلاف جسم ناقصش، اینترنت خوبی داره. صبح مثلا قطار مستقیم گرفتم تا فرودگاه، وسط راه اعلام کردن که استثنا امروز نمیره تا فرودگاه. هیچی دیگه. پیاده شدن و شونصدتا پله پایین رفتن وبعدش بالا اومدن و قطار عوض کردن. پله برقی هم که الحمدلله در مترو و ایستگاه های قطار و حتی فرودگاه فرانسه تقریبا بی معناست. فرودگاه که محل رفت و آمد مردم با چمدونه دوتا آسانسور داره و دوتا پله برقی که اونم با بدبختی پیدا میشه. واقعا باید به پای فرودگاه امام نماز خوند. خلاصه که کش اومدم حسابی! فعلا بشینیم اینترنت بازی کنیم تا ببینیم چه پیش آید...
به رد: همش به یاد تو بودم که چه جوری با این اوضاع اسباب کشی کردی با اون چمدونهای چند برابر خودت...
No comments:
Post a Comment