2068. 16 آذر

در سرمای سگ کش یک شب ظاهرا پاییزی، ساعت 11:30، ما تنها جنبندگان در خیابان ولیعصر بودیم.
نمای زیبای درختان کنار پیاده رو، هر چند لخت و بی برگ، و آسمانی شفاف و بخار نفسها یمان که با دود سیگارها می آمیخت.
قدم زدن در خیابان ولیعصر در پاییز یکی از آرزوهای این سالهای اخیرم بود که امشب برآورده شد، در خیابان خالی از آدم، خالی از ماشین.


پ.ن. بچه ها دستم می انداختند که: این تازه هوای بهاریِ تورنتو ست، از حالا تمرین کن... و من که می اندیشیدم به تورنتو، شهر زیبایی که خیابان ولیعصر ندارد و دوستانی که نیستند که باهم در خیابانی که نیست قدم بزنیم...