2077. یک روز در شهر

رفتم کالج، اوضاع زیاد جالب نبود و یه کم سنگ پیش پام انداختن راستش. ولی مهتاب (که دیگه حرفه ای شده در امور دانشجویی!) گفت که قضیه انقدرها هم پیچیده نیست و درست میشه. حالا ببینم به کجا میرسیم. به هرحال که بنده فعلا اینجام، بیرونم که نمیکنن (یعنی امیدوارم که نکنن).
رفتیم با مهتاب اینا شهر رو دیدیم، یعنی همون down town رو، حوالی خونشون. سرد بود البته خیلی (خیلی که نه، -4 درجه بود همش). صبح که میخواستم برم بیرون آنچنان آفتاب تیزی بود که آدم هوس میکرد مایو بپوشه بره بیرون حموم آفتاب بگیره اصن! بعد احساس سرما -6 درجه بود!!! تازه این روزای خوبشه، خدا رحم کنه به یه ماه دیگه.
خلاصه که با اتوبوس و مترو رفتم. از مترو تا کالج ده دقیقه پیاده روی داشت، یخ کردم! چه فکری کردن واقعا با این آب و هوا که انقدر متروشون مختصر و مفیده؟!! پاریس با اون هوای متعادل (نسبت به اینجا) کل جریانات حمل و نقلش از زیر زمین قابل انجام بود از بس متروش خفن بود، لامصب عین مارپله همه جا میرفت. این کلا سه تا خط داره، هی باید از ایستگاه اتوبوس تا مترو پیاده بری از مترو تا فلان جا پیاده بری!!! ایستگاه اتوبوس اینجا هم تا خونه کمتر از 400 متره، حدود 6-7 دقیقه. لرز گرفتم تا رسیدم خونه. داشتم با خودم غر میزدم که نمیشد ایستگاه رو نزدیکتر بزارن، بعد یادم اومد که محله ای که ماشیناش یکی درمیون بنز و بی ام دابلیو و آ او دی هستن، اصن ایستگاه اتوبوس میخواد چکار! همینم شانس آوردم که هست.
کلا از بس که منقبض بودم بخاطر سرما، همه بدنم درد میکنه الان.
شهر قشنگ بود. رفتیم توی پارلمان اونتاریو! فکر کن... ملت رو همینجوری مجانی راه میدادن تو، یه تور 20 دقیقه ای هم داشت، نه کیفی چک میکردن، نه سوال و جوابی، اعتماد بیداد میکنه اصن! نمیگن شاید یکی بمب ببنده به خودش بره اون تو آخه؟!

روز خوبی بود، غیر از بخش کالج که حالم گرفته شد و کلی من رو ترسوند، بقیه ش خوش گذشت. الان یه جور خوبی خسته و گرسنه م. ولی زمستون که شروع بشه، دیگه قضیه به این راحتی نخواهد بود. منتظر اتوبوس ایستادن توی باد و بوران حتی پنج دقیقه ش هم کابوسه...
بیخیالش فعلا. شاید اصلا امسال به یمن حضور من زمستونشون بهار شد و بخیر گذشت...

پ.ن. جمعیت تورنتو کمتر از سه ملیون نفره! تازه مثلا شهر بزرگشون هم هست. مسخره کردن واقعا. تو ایران سه چهارتا شهر بزرگمون فکر نکنم هیچ کدوم جمعیتشون زیر 4 میلیون باشه...
همینه که بدبختیم دیگه.