662. حسرتی که می بریم...

یک ایمیلی اومد برام از عکسهای سوییس. با آرامش نگاهش کردم و لذت بردم،حسرت نخوردم و تازه چندتاشون هم شبیه مناظری بود که خودم در این سفر اخیر دیدم. زیرش کامنت دادم که "من سوییس رو هم ببینم دیگه میتونم با خیال راحت بمیرم". پسر عمه م اومده نوشته " تو تانزانیا رو دیدی؟". گفتم "باشه. افریقا و سوییس رو ببینم، بعدش بمیرم(خداییش دوست دارم برم افریقا خیلی)".اون یکی میاد میگه " تو جزایر مالدیو رو دیدی؛ تو آبشار ویکتوریا رو دیدی، تو..." خلاصه که اگه گذاشتن ما با خیال راحت بمیریم!


ویزای شینگن م تا دوماه دیگه اعتبار داره هنوز. میخوام یه بار دیگه اقلا ازش استفاده کنم. گفتم توی نقشه اروپای گوگل آذربایجان رو جزو اروپا زده بود،نمیشه با این ویزام برم؟ دلشون هم بخواد کسی انقدر تحویلشون بگیره... صرفا به قصد توریستی میخوام برم (اگه دروغ حناق بود که...). یه جایی داره به اسم باقالا، قابالا، نمیدونم خلاصه، یه چیزی تو همین مایه ها که من عکسهاش رو دیدم خیلی قشنگ بود.
جاذبه توریستی اصلی توی باکو هستش البته که خوب طبعا به من مربوط نیست دیگه...

اصلا کی میره این کشورهای درب و داغون؛ واه واه ...