واقعيت اينه كه من آدم سنگدلي هستم. تعداد آدمهايي كه حاضرم براشون بميرم خيلي خيلي محدوده، و آدمهايي كه بخاطرشون يا به اميدشون زندگي ميكنم از اونم محدودتر.
الان دو هفته ست كه يكي از اونا به شدت مريضه. دختر كوچولويي كه نفس به نفسم ميخوابيد، يه هفته ست كه هر روز ميره زير سرم. دارم ديوانه ميشم!
انرژي مثبت بفرستين لطفا. دعا يا هرچي كه اسمش رو ميذاريد...
No comments:
Post a Comment