آدم توي زندگي هيچي نداشته باشه، فقط اراده داشته باشه. همه مشكلاتش حل ميشه.
تمام بدبختي من همين بي ارادگي محضه. اصن ميتونن من رو به عنوان نمونه تحقيقات روانشناسي مورد استفاده قرار بدن...
فردا امتحان فاينال اين بيولوژيه رو دارم و درواقع بايد صادقانه اعتراف كنم كه درس نخوندم! واضح و مبرهن است كه شرمنده هستم، استرس هم دارم ولي به دليل همون بي ارادگي، نخوندم. دو هفته هم وقت داشتم، بهانه هم ندارم. در واقع الان همه جزوه ها براي من حكم الفباي چيني رو دارن و فكر ميكنم كه اصن بخاطر همين نرفتم سراغشون.
اصن نميدونم كدوم رو بخونم!
بعله، تا صبح بيدارم. در تمام عمرم هيچ وقت شب امتحاني نبودم. خدا امشب رو بخير بگذرونه...
پ.ن. خيلي افقهاي روشني به چشم نميخوره، ميترسم دانشگاه هم وضعم همين بشه! نميدونم اشكال زبانه يا مطالب، يا جفتش شايد
No comments:
Post a Comment