گلدونهای آدمها هم مثل خودشون می شن انگار
تا وقتی که پیش اون بودن، فوقش هفته ای یه بار یه نگاهی بهشون مینداخت و آبشون می داد
دود سیگار هم که بود
همیشه هم سالم و سبز بودن
(مثل من)
حالا که پیش من هستن هر روز قربون صدقه شون میرم و نازونوازش و چک کردن خاک و نور و آبشون
رشد نمی کنن، هنوز زردن و بعد از نزدیک به یک سال هیچ پیشرفتی نداشتن! مثل خودم
گلدوناش هم مثل خودش محبت و توجه (بیش از حد احتمالا) دوست ندارن، خسته و دلزده شدن
شایدم مثل من افسرده و زرد
فقط انرژیش که توی خونه جریان داشت برای زنده نگه داشتن همه چی کافی بود، هیچ کار خاصی لازم نبود بکنه
زندگی در این خونه جریان نداره
No comments:
Post a Comment