Monday, July 16, 2012

3179. I will never blink...


عاشــــــــــــــــــــــــــقـتم بچه
میتونم در بدترین شرایط از ته دل باهاش بخندم و قهقهه بزنم حتی (کردم اینکار رو، گریه و خنده باهم. زیــــــاد )
چه فرقی میکنه چرا. چه اهمیتی داره که هنوز با دیدنش بوی اون خونه رو احساس میکنم کاملا و صداش تو گوشم میپیچه که اداش رو درمیاورد. مهم اینه که این هنوز خوشحالم میکنه و این خیلی خوبه.
پ.ن. حس دقیقه 5:47 ش اصن وصف ناشدنیه، در حد... بگذریم!
پ.ن.2. در همین باب +  یادش بخیر لابد




No comments: